W Politechnice Warszawskiej rozpoczęły się obchody 100-lecia podjęcia naukowego zarządzania w tej uczelni, która szczyci się najstarszą tradycją uprawiania tej dyscypliny wśród ośrodków naukowych i uczelni obecnie aktywnych w Polsce. Starsza byłaby ta związana z Politechniką Lwowską, gdzie od 1904 roku prowadzono wykłady „Organizacja i zarządzania przedsiębiorstwami przemysłowymi”, a mentorem zespołu naukowego był prof. Edwin Hauswald (niemal wszystkie osoby wymienione w tym tekście mają biogramy w Wikipedii).

Za prekursora naukowego zarządzania w Polsce jest uznawany prof. Karol Adamiecki (por. Czech A., 2019, Karol Adamiecki, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom), pierwsze jego osiągnięcia w tym zakresie datowane są jeszcze na wiek XIX, kiedy to dyrektorował w kilku kolejno hutach w Rosji oraz w Dąbrowie Górniczej. W Politechnice Warszawskiej, na ówczesnym Wydziale Budowy Maszyn i Elektrotechniki, pojawił się w roku 1919, a w 1922 objął nowo powołaną Katedrę Zasad Organizacji Pracy i Przedsiębiorstw Przemysłowych i kierował nią do śmierci w roku 1933. Potem wykłady z zarządzania produkcją kontynuował Zygmunt Rytel, który nota bene był w latach 1945-47 współzałożycielem i profesorem Akademii Handlowej w Katowicach (por. Martyniak Z., 2002, Historia myśli organizatorskiej. Wybitni autorzy z zakresu organizacji i zarządzania w pierwszej połowie XX w., Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków).

Zimową porą zbliżamy się już do końcówki pierwszego semestru roku akademickiego 2022/23. Cóż to były za miesiące!

Zaczęliśmy bardzo intensywnie, chcąc powitać szczególnie nowych studentów w Politechnice, a zwłaszcza na naszym Wydziale. Z tej okazji Wydziałowa Rada Samorządu zorganizowała we wrześniu minionego roku, we współpracy z WRS MEiL, zerówkę w Pieckach. Świeżo upieczeni studenci wraz z nowo poznanymi kolegami mieli także przyjemność bawić się na corocznej, największej imprezie, jaką są Centralne Otrzęsiny Świeżaków. Wydarzenie odbyło się 7 października w Klubie Stodoła i było połączone z występem znanego młodzieży artysty – Jacusia ...

We wspomnieniach ze studiów, zwłaszcza po wielu latach, oprócz przeżyć ważnych dla danej osoby, w pamięci pozostają przede wszystkim osoby barwne. Tadeusz Popończyk taką osobą niewątpliwie był. Jego przeszło 50-letnia - można by rzec – służba Politechnice uczyniła go obecnym we wspomnieniach wielu roczników absolwentów, w sposób oczywisty kojarzonym przez lata z Wydziałem Mechanicznym Technologicznym i Instytutem Organizacji Zarządzania, a od 2008 roku z Wydziałem Zarządzania, którego powstania był wielkim orędownikiem.

Wypada przede wszystkim podkreślić, że w sensie czysto formalnym i naukowym doktorat eksternistyczny jest takim samym doktoratem jak każdy inny i jego obronienie prowadzi do ogólnych uprawnień związanych ze stopniem naukowym doktora. Przypomnijmy też to, co już pisaliśmy w poprzednim numerze Biuletynu w artykule o doktoratach wdrożeniowych, które są inną ścieżką prowadzącą do napisania rozprawy doktorskiej, ale adresowaną do tych samych kandydatów. Kandydatami do stopnia doktora na ścieżce eksternistycznej są praktycy, tj. osoby z istotnym dorobkiem zawodowym, którego charakter i kumulacja stanowią wartościową podstawę w naukach empirycznych do potraktowania jako baza kompetencji o dwóch zakresach atrakcyjności.