profesor Bolesław Kalabiński

Bolesław Kalabiński (1927–1982)

profesor

biogram na podstawie informacji z Archiwum PW oraz z Internetu

Urodził się 19.08.1927 r. w Łucku, zmarł 8.05.1982 r. w Warszawie. Ojciec Stanisław (https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Kalabi%C5%84ski_(1890%E2%80%931941)), matka Maria z domu Kijatkin (ur. 1929)

brat Stanisław

(https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Kalabi%C5%84ski_(historyk)), żona Maria z domu Chmielowiec (https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Kalabi%C5%84ska), ślub w 1956 r., dzieci: Stanisław (ur. 1960), Maria (ur. 1961).

Od 1937 mieszkał w Warszawie, naukę w szkole podstawowej zakłóciła wojna, I klasę liceum ukończył na tajnych kompletach konspiracyjnego Liceum Humanistycznego im. Władysława IV. Po powstaniu warszawskim został wywieziony na roboty w okolice Hamburga, wrócił w VIII.1945 r. W 1946 r. zdał maturę w Liceum im. Stefana Batorego i podjął studia na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Inżynierii, ukończył je w 1951 r.

Pracował kolejno w:

1948 Betonstal (technik)
1948-51 Służba Technicza w „Służba Polsce” (starszy inspektor)
1951 Metrobudowa (starszy technik)
1951-59 Instytut Budownictwa Drogowego (pracownik naukowo-badawczy)

Równocześnie w Politechnice Warszawskiej od 1953 r. odbywał studia doktoranckie (wtedy nazywane aspiranckimi) w Katedrze Organizacji i Mechanizacji Budowy, a w 1956 r. został tam zatrudniony na stanowisku starszego asystenta.

W 1971 r. Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego.

W Politechnice Warszawskiej w latach 1953-82 kolejno:

adiunkt w Katedrze i Zakładzie Organizacji i Mechanizacji Budowy na Wydziale Budownictwa Przemysłowego PW
adiunkt w Zakładzie Wytwórni Pomocniczych Budownictwa w Katedrze Organizacji, Mechanizacji i Ekonomii Budowy na Wydziale Inżynierii Budowlanej PW
1966-70 kierownik Katedry Organizacji, Mechanizacji i Ekonomiki Budowy oraz Zakładu Organizacji i Planowania Budowy
od 1971 r. profesor nadzwyczajny Instytutu Technologii i Organizacji Produkcji Budowlanej.
dyrektor tego Instytutu w latach 1970-1975,
kierownik Zakładu Technologii i Organizacji Budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej PW
1969-71 prodziekan ds. wychowawczych Wydziału Inżynierii Lądowej
- a także członek Senatu PW

W latach akademickich 1959-60 oraz 1962-63odbył staż w Laboratoire Central des Ponts et Chaussées w Paryżu.

Był dyrektorem Stacji Naukowej PAN w Paryżu (1975-80).

Wyróżniony:

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973)

Jest pochowany na warszawskim cmentarzu Powązki Wojskowe (kwatera B39, rząd 1, miejsce 4/5).