Strona główna » Wydział » Tradycja » Ludzie »
dr inż. Antoni Rakoczy
Antoni Rakoczy (1948-2020)
dr inż.
Urodził się 11.10.1947 r. w Katowicach, zmarł 26.01.2020 w Warszawie. Ojciec Jan, matka Elżbieta z domu Białas, żona Alina z domu Robaczewska.
W Katowicach uczęszczał do szkoły podstawowej, a równolegle do szkoły muzycznej, klasy skrzypiec. Tu też rozpoczął naukę w liceum, ale z uwagi na przeniesienie służbowe ojca do Warszawy ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Andrzeja Frycza-Modrzewskiego.
W 1965 roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. Aktywnie włączył się w działalność ruchu studenckiego, szczególnie w prace na rzecz klubu "Stodoła". W "Stodole" był kierownikiem ds. administracyjnych, kierownikiem teatru, a następnie kierownikiem programowym. Z funkcji zrezygnował w 1972 r. Za tę działalność Komisja Kultury Rady Uczelnianej SZSP Politechniki Warszawskiej uhonorowała go dyplomem za zasługi, a Rada Naczelna SZSP wyróżniła Dyplomem Zasłużonego dla Studenckiej Kultury. Po rezygnacji z pełnionej funkcji nie zerwał więzów łączących go ze "Stodołą", utrzymywał je do śmierci uczestnicząc w spotkaniach "Starej Stodoły", zrzeszającej byłych działaczy klubu.
Po ukończeniu studiów w 1971 r. związał się na ponad 40 lat z Politechniką. Od 1972 roku pracował na Wydziale Mechanicznym Technologicznym, w Instytucie Organizacji Zarządzania, najpierw jako pracownik naukowo-badawczy, następnie jako starszy asystent w zespole informatyki i zastosowań matematyki. W tym czasie prowadził zajęcia dydaktyczne z podstaw informatyki oraz programowania maszyn cyfrowych oraz uczestniczył w pracach naukowo-badawczych z dziedziny badań niezawodności urządzeń technicznych i jej wpływu na procesy remontowe. Przez pięć lat był opiekunem roku oraz prowadził kilka obozów naukowych. W ramach działania w Stołecznym Centrum Studenckiego Ruchu Naukowego kierował pracami dyplomantów PW wykonywanymi dla zakładów pracy.
W 1980 roku w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN obronił pracę doktorską nt. "Metoda określania polityki odnowy złożonego obiektu technicznego", promotor doc. dr hab. Jerzy Wicher (https://www.ippt.pan.pl/byli-pracownicy/?osoba=jerzywicher). Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1981 roku.
W latach 1982-1986 pracował jako wykładowca na Uniwersytecie w Batnie, w Algierii. Po powrocie do kraju prowadził wykłady i laboratoria z zakresu podstaw informatyki, informatycznych pakietów użytkowych. Prowadził też kilkadziesiąt studenckich prac przejściowych i prac dyplomowych.
W 1996 roku został wydelegowany na Uniwersytet w Caen we Francji w celu poznania struktury dydaktycznej i programów nauczania w dziedzinie zarządzania prowadzonych na tej uczelni.
W latach 2002-2008 był Prodziekanem ds. studiów zaocznych i wieczorowych Wydziału Inżynierii Produkcji. Potem przez wiele lat wspierał wiedzą kolejnych prodziekanów tego wydziału i powstałego w 2008 r. Wydziału Zarządzania.
W latach 1976-1990 był członkiem sekcji niezawodności Komitetu Budowy Maszyn PAN, a od 2002 członkiem Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją.
W latach 2001-2002 brał udział w pracach nad systemem obsługi dydaktyki na Politechnice Warszawskiej, a w latach 2003-2005 kierował projektem systemu informatycznego wspomagającego prace Dziekanatu.
W latach 1998-2004 dodatkowo pracował w Wyższej Szkole Handlu i Prawa (adiunkt).
Był wyróżniony:
- wielokrotnie nagrodami Rektora PW
- 2003 Medal 50-lecia Kształcenia Organizatorów Przemysłu (2003 przez Radę Wydziału Inżynierii Produkcji PW).
- roku Złoty Medal za Długoletnią Służbę (2009)
Pozostał w pamięci jako człowiek wyjątkowo życzliwy, uczynny i cierpliwy.