Organizacja pracy według metody wykreślnej. W 100-lecie ogłoszenia (2003)

Jest to wiadomość w polskiej literaturze organizatorskiej powszechnie znana. Informacja o tym wydarzeniu pochodzi od samego Karola Adamieckiego, który swój słynny referat na Kongres Praski w 1924 roku zaczynał tymi słowy: „W marcu 1903 r. F.W. Taylor wygłosił po raz pierwszy swoje zasady i metody, stwierdzające myśl zasadniczą, że zagadnienie organizacji pracy może i powinno być rozwiązywane na podstawach ściśle naukowych, a nie, jak dotąd, pozostawione jedynie intuicji. Dziwnym zbiegiem okoliczności, w lutym tegoż roku, w odczycie, jaki wygłosiłem w Towarzystwie Technicznym w Jekaterynosławiu, wypowiedziałem tę samą myśl i przedstawiłem w głównych zarysach metodę organizacji pracy zbiorowej”. 

Powtórzy tę myśl 5 lat później, przypominając iż „w lutym 1903 roku został przedstawiony przeze mnie referat na posiedzeniu rosyjskiego Towarzystwa Technicznego w Jekaterynosławiu o organizacji pracy w walcowni”2). Dalej podaje, że zrelacjonował wtedy wyniki badań, które rozpoczął jeszcze w 1896 roku w Hucie Bankowej w Dąbrowie Górniczej i które doprowadziły do sformułowania głównych zasad pracy zbiorowej, które nazwał zasadą harmonizacji oraz do metody graficznej planowania prac zbiorowych. Tyle mówią informacje pochodzące wprost od osoby bezpośrednio w wydarzenie zaangażowanej, które w okresie międzywojennym i później stały się podstawą, pozwalającą upatrywać w wystąpieniu z 1903 roku narodzin polskiej nauki organizacji i zarządzania.

Więcej

Czech, A., 2003. Organizacja pracy według metody wykreślnej. W 100-lecie ogłoszenia. Przegląd Organizacji, s. 3–6.