Prof. dr inż. Mieczysław Dworczyk

Mieczysław Dworczyk (1923-2010)

Prof. dr inż.

biogram w Wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/Mieczys%C5%82aw_Dworczyk

Urodził się 27.01.1923 w Warszawie, zmarł 5.07.2010 w Warszawie. Ojciec Marian - lekarz, dyrektor uzdrowiska w Busku-Zdroju. Matka Halina z domu Hofman. Bracia: Wojciech - literat i podróżnik (https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Dworczyk); Jan - chemik. Żonaty od 1950 r, żona technik budowlany. Córka absolwentka Politechniki Warszawskiej, pracowała w LOT.

Gimnazjum (mała matura) ukończył w 1939 r. w Chorzowie. W 1942 r. ukończył Liceum Metaloznawczo-Odlewnicze w Warszawie z dyplomem technika. Pracował jako ślusarz w warsztatach elektromechanicznych w Busku koło Kielc (obecnie Busko-Zdrój).

Podczas II wojny światowej należał do Szarych Szeregów i studiował na tajnych kompletach organizowanych przez wykładowców Politechniki Warszawskiej pod szyldem Wyższej Szkoły Technicznej, naukę kontynuował po zakończeniu wojny na Politechnice Śląskiej w Gliwice (dyplom mgra inż. mechanika w 1948 r.). Po studiach otrzymał stypendium i wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie odbył półroczny staż z zakresu inżynierii miejskiej w Massachusetts Institute of Technology. Po powrocie pracował w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych w Warszawie na stanowisku inżyniera organizatora. Następnie w latach 1951-59 pracował w Departamencie Techniki Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Od 1955 odbywał studia aspiranckie (doktoranckie) w Moskiewskim Instytucie Inżynieryjno-Ekonomicznym, gdzie w 1959 uzyskał stopień kandydata (doktora) nauk technicznych. Po powrocie do kraju pracował w Instytucie Organizacji Przemysłu Maszynowego „ORGMASZ”, równocześnie był na ½ etatu pracownikiem Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej w Katedrze Organizacji, Ekonomiki i Planowania w Przemyśle Maszynowym. W 1963 poświęcił się całkowicie pracy na uczelni, wykładał na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej. W 1968 otrzymał roczne stypendium doktoranckie z Fundacji Forda i przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie odbywał staże w tamtejszych uczelniach technicznych. Od 1970 r. docent etatowy w Instytucie Organizacji Zarządzania w/w wydziału. W latach 1971-78 był zastępcą dyrektora ds. naukowych i współpracy z przemysłem tego instytutu. W latach 1978-1981 zajmował stanowisko prodziekana ds. studiów dla pracujących Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej. W latach 1985-86 odbył roczny staż naukowy na Uniwersytecie w Illinois. Potem w latach 1987-1993 kierował Zakładem Organizacji Technicznego Przygotowania Produkcji na tym wydziale.

W roli visiting professor pracował w uczelniach w Niemczech, Rosji, Egipcie i Tajlandii.

Pracował również od 1996 r. w Katedrze Zarządzania Produkcją, Jakością i Logistyką w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie oraz w niepublicznej Wyższej Szkole Nauk Społecznych, Komputerowych i Medycznych w Warszawie.

Był członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, Sekcji Zarządzania Przemysłem Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich, Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Naczelnej Organizacji Technicznej, European Engineering and Management Association oraz The American Institute of Industrial Engineers. W 1998 został członkiem rzeczywistym International Academy of Production Engineering Science and Practice.

Od 1992 r. przewodniczył Radzie Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Urządzeń Sterowania Napędów w Toruniu.

Wypromował 8 doktorów, opiniował 25 prac doktorskich i 6 prac habilitacyjnych.

Wyróżniony m.in.:

• Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (1954 i 1976)
• Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
• Medalem Komisji Edukacji Narodowej
• Złotą Odznaką Honorową SIMP (1977)
• Złotą odznaką zasłużonego pracownika Politechniki Warszawskiej (1987)
• Srebrną i Złotą Odznaką Honorową NOT (1980 i 1984)
• Medalem XXV-lecia Instytutu Organizacji Zarządzania
• Złotą odznaką za zasługi dla Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie
• tytułem „Men of Year” przez wydawnictwo Five Thousand Personalities in the World oraz The Biografical Instutute za “outstanding contribution to industrial engineering and management education”
• umieszczeniem w 13 wydaniu The International „Who is Who” of Intellectuals przez International Biographical Centre Cambridge

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 79B-2-18).