doc. dr hab. inż.Jerzy Piekutowski

Jerzy Piekutowski (1918-1986)

doc. dr inż.

informacje poniższe zaczerpnięto z Archiwum PW oraz z Internetu

Urodził się 10.10.1918 (data na nagrobku) lub 10.03.1913 (data deklarowana w ankiecie personalnej) w Witebsku, zmarł 28.06.1986, ojciec Konstanty (nauczyciel, zmarł 1929), matka Janina Gniazdowska (zmarła 1942), żona Helena z domu Ogrodowska (1923-1987), córka Ewa (1953-1961).

W 1934 r. ukończył gimnazjum humanistyczne im. L. Lorentza w Warszawie.

W 1939 r. ukończył studia na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Mechanicznym.

Pracował:

1939 Fabryka Karabinów w Warszawie (konstruktor)
1939-40 Zakłady Włókiennicze Scheibler-Grohmann w Łodzi (inżynier ruchu)
1940-45 kierownik szkół zawodowych w Radzyniu Podlaskim i w Żelechowie, a także nauczyciel tajnego liceum matematyczno-przyrodniczego

Po wyzwoleniu

Zakłady Węgierska Górka (szef produkcji)
Wrocławskie Zakłady Metalurgiczne (dyrektor)
Centralny Zarząd Przemysłu Motoryzacyjnego (główny metalurg)
Przedsiębiorstwo Projektowania i Dostaw Inwestycyjnych (dyrektor techniczny)
1964-66 Wyższa Szkoła Ekonomiczna we Wrocławiu, Katedra Maszynoznawstwa (kierownik)
1966-71 Politechnika Warszawska, Wydział Mechaniki Precyzyjnej, Katedra Organizacji i Ekonomiki Przemysłu (pod kierunkiem prof. Zygmunta Zbichorskiego (https://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Zbichorski))
od 1971 Politechnika Warszawska, Wydział Mechaniczny Technologiczny, Instytut Organizacji Zarządzania.

Ponadto:

1960-63 członek Komitetu ds. Techniki przy Prezesie Rady Ministrów
1961-64 członek Rady Naukowej Instytutu ORGMASZ
1971-75 przewodniczący Kolegium Opiniującego przy Ministrze Przemysłu Maszynowego.

Specjalizował się w zagadnieniach ekonomiki przemysłu i projektowania zakładów przemysłowych. Prowadził szkolenia dla Centralnego Ośrodka Doskonalenia Kadr Kierowniczych, Ośrodka Postępu Technicznego w Warszawie i Katowicach, Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Stowarzyszenia Odlewników Polskich.

W 1970 roku obronił doktorat pt. „Badania nad niektórymi zależnościami parametrów występujących przy programowaniu mechanizacji w przemyśle maszynowym”, którego promotorem był prof. Seweryn Chajtman (https://pl.wikipedia.org/wiki/Seweryn_Chajtman).

Odbył staże zagraniczne , m.in. w : Anglii, Czechosłowacji, Danii, Francji, Niemczech, USA, Szwecji, Włoszech i Związku Radzieckim.

Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1952), Medalem 10-lecia PRL (1955), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrną Odznaką zasłużonego dla rozwoju przemysłu maszynowego.

Opublikował m.in.:

(z T. Idzikowski) „Części maszyn I” (oprac. wg wykładów na Wydziale Mechanicznym PW), Komisja Wydawnicza Towarzystwa Bratniej Pomocy Studentów PW, 1939.
„System obliczeń rytmicznej produkcji SOPR”, CODKK, 1967
„Metody matematyczne w organizacji i ekonomice”, CODKK, 1967
(z J. Bursche, T. Hanusz) „Planowanie w przedsiębiorstwie”, SIMP, 2 wydania: 1967 i 1968
„Metody matematyczne w projektowaniu zakładów przemysłowych”, CODKK, 1968
„Organizacja odlewni”, WNT, 1969
„Metody matematyczne w zarządzaniu” Ośrodek Postępu Technicznego (Katowice), 1971
„Normatywny system planowania uruchomienia produkcji wyrobu przemysłu obrabiarek”, PTE, 1971
(z S. Lis) „Projektowanie inwestycji przemysłowych”, PTE, 1971
„Rachunek optymalizacyjny w programowaniu i projektowaniu inwestycji”, PTE, 1972

Jest pochowany w grobie rodzinnym na warszawskim cmentarzu Stare Powązki (Kwatera 76, Rząd 4, Miejsce 4).