doc. dr inż. Władysław Zbigniew Teisseyre

Władysław Zbigniew Teisseyre (1924-2021)

doc. dr inż.

biogram w Wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82adys%C5%82aw_Zbigniew_Teisseyre

 

Urodził się 10 sierpnia 1924 we Lwowie, zmarł 28 marca 2021 w Otwocku.

Należał do znanej rodziny inteligenckiej, której polskie początki związane są z ucieczką protoplastki rodu z Francji ogarniętej Wielką Rewolucją. W Polsce są dwie linie rodziny Teisseyre - ich wspólnym przodkiem był Henryk Teisseyre (1826-1900). Władysław Zbigniew Teisseyre był jego wnukiem, a synem Jana Tesseyre, który był przyrodnim młodszym bratem Wawrzyńca Teisseyre (https://pl.wikipedia.org/wiki/Wawrzyniec_Teisseyre). Władysław Zbigniew miał przyrodnich braci (starszych) - Tadeusza i Zdzisława.

Był żonaty (ślub 1949) z Teresą (ur. 18.07.1928, zm. 9.12.2022), która wojnę spędziła w domu swego wuja Ludwika Wolskiego, była świadkiem jego heroizmu i odbierała przyznany mu pośmiertnie 7.12.2008 r. medal „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”                  (https://dzieciholocaustu.org.pl/pliki/sprawiedliwi-ksiadz-wolski.pdf)

Jego córkami są Małgorzata (ur. 25.01.1950) i Joanna (ur. 17.01.1958).

 

Kalendarium wojenne:

1941 – (okupacja sowiecka Lwowa) ukończył szkołę średnią

1941-43 – (okupacja niemiecka Lwowa) był traktorzystą i mechanikiem w Motorowo-Traktorowych Stacjach w Jaryczowie i Lwowie, uczestniczył w Mechanicznych Kursach Fachowych, pracował w firmach „W.Domański” i „inż. Szczygieł” we Lwowie i Tarnowie.

1944 - w Warszawie.

 

Po wojnie podjął studia w Krakowie, a w trakcie przeniósł się do Gdańska. Ukończył studia ogólnotechniczne na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej (dyplom mgr inż. mechanik w 1951 r.). W 1968 r. na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej obronił rozprawę doktorską nt. „Badania i ocena stopnia realności wielkości wynikowych projektów technologicznych”, promotor prof. Tadeusz Puff (https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Puff)

 

Pracował w:

1949-50 Dyrekcja PPM Gdańsk

1951-55 Biuro Projektowania Zakładów Przemysłu Metalowego i Elektrotechnicznego

1955-56 TSP Energia

1956-58 WZRPP

1958-71 Biuro Projektów Przemysłu Maszynowego BIPROMASZ

1971-77 Centralny Ośrodek Badawczy Normalizacji

działał w TNOiK i SIMP.

 

Na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Mechanicznym Technologicznym pracował na stanowisku docenta w latach 1975-1992. Zajmował się problematyką:

w latach 60.:

  • wyboru procesu technologicznego przy pomocy badań ekonomicznej efektywności inwestycyjnej z zastosowaniem rozwiązań informatycznych
  • ekonomicznej efektywności inwestycji w funkcji wielkości produkcji i stopnia automatyzacji

w latach 70.:

  • koncepcją jednolitego systemu klasyfikacji konstrukcyjno-technologicznej przedmiotów produkcji
  • normalizacją w klasyfikacjach przemysłowych
  • zagadnień metodologicznych projektowania technicznego
  • możliwości i celowości stosowania rozwiązań informatycznych w projektowaniu technologicznym

Wypromował 2 doktorów.

W latach 1981-1987 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej. W latach 1990-1993 był członkiem Rektorskiej Komisji Nagród i Odznaczeń.

 

Powstaniec warszawski (pseudonim "Nurt"): Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 3. Rejon "Ratusz” - VI zgrupowanie Wojskowej Służby Ochrony Powstania - batalion "Bełt" - 1. kompania (dawna 31. kompania WSOP) - pluton "Wysocki" dowodzony przez Janusza Platowskiego oraz ppor. Bruno Bronisława Glancera “Bronisławski” (1903-1976).

 

Odznaczony Srebrnym (1957) i Złotym (1967) Krzyżem Zasługi.

Jest pochowany z żoną Teresą na cmentarzu w Otwocku.

 

Źródła: