profesor Tadeusz Jan Strzelecki

Tadeusz Jan Strzelecki (1933-2025)

dr hab. inż.

biogram w Wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Strzelecki

oraz informacje z Archiwum Politechniki Warszawskiej i z Internetu

Urodził się 20.06.1933 r. w Łabiszynie, ojciec Władysław, matka Katarzyna, żona Bogumiła z domu Baranowska, syn Przemysław (1963 - zginął tragicznie w 1996 r.)

W 1954 r. ukończył technikum mechaniczne, a w 1958 r. studia w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Bydgoszczy.

W 1971 r. obronił doktorat nauk technicznych w Politechnice Poznańskiej na Wydziale Mechanicznym Technologicznym na podstawie rozprawy „Probabilistyczny model planowania produkcji naprawczej”, promotor Teobald Olejnik (doctor honoris causa PP 1990). W 1986 r. uzyskał w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie SGH) na Wydziale Handlu Wewnętrznego stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku i monografii „Podstawy harmonizacji produkcji w zakładach naprawczych”. Wypromował m. in. doktorat późniejszej profesor Ewy Górskiej (https://pl.wikipedia.org/wiki/Ewa_G%C3%B3rska).

Pracował m. in. w:

  • 1949-62 ZREMB w Solcu Kujawskim (technolog, główny technolog, szef produkcji)
  • 1962-89 w resorcie Ministerstwa Komunikacji, w tym w:
    • Branżowym Ośrodku Pracy przy Kolejowych Zakładach Nawierzchniowych w Bydgoszczy (kierownik)
    • Branżowym Ośrodku Organizacji i Normowania Pracy w Zakładach Naprawy Taboru Kolejowego w Bydgoszczy (kierownik zespołu)
    • Resortowym Ośrodku Organizacji i Normowania Pracy (wicedyrektor)
    • Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa w Warszawie
  • 1978-81 Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych w Warszawie
  • 1988-2005 Politechnika Warszawska, Wydział Mechaniczny Technologiczny i jego kolejne formy (1988 docent, 1997 profesor nadzwyczajny, 1997-2003 prodziekan ds. studenckich)
  • Olsztyńska Wyższa Szkoła Zarządzania (profesor)
  • Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie (profesor)
  • Wyższa Szkoła Informatyki, Zarządzania i Administracji (potem Wyższa Szkoła Bankowa, obecnie Uniwersytet Merito).

Jego specjalności naukowe to organizacja i normowanie pracy, planowanie i organizacja produkcji, doskonalenie organizacji. Był prekursorem elastycznych systemów zarządzania produkcją.

Opublikował m. in.:

  • Podstawy organizacji i normowania pracy”, PWE, 1983
  • Doskonalenie organizacji pracy”, PWE, 1984
  • Algorytm doskonalenia organizacji”, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1986
  • Badanie i projektowanie systemów zarządzania”, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1986
  • Harmonizacja działań w procesach pracy”, PWE, 1987
  • Projektowanie struktur zarządzania metodą ELASTSPIN”, Oficyna Wydawnicza PW, 1996
  • Projektowanie systemów zarządzania”, Oficyna Wydawnicza PW, 2000

Wyróżnienia:

  • Srebrny (1956) i Złoty (1974) Krzyż Zasługi
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
  • nagrody ministerialne i rektorskie
  • odznaczenia branżowe i ruchu krwiodawców.

Zmarł 1.03.2025 r., jest pochowany z żoną na warszawskim Cmentarzu Północnym (kwatera W-XX-1, rząd 4, grób 23).