dr inż. Wiesław Nosowski

Wiesław Nosowski (1941-2021)

dr inż.

biogram na podstawie dokumentów z Archiwum Politechniki Warszawskiej

oraz wspomnień z książki W. Nosowski „Ludzie z Kalafonii” BEL Studio, 2005

Urodził się 15.10.1941 r. w Pionkach, zmarł 17.10.2021 w Warszawie.

Ojciec Ludwik urodził się 22.06.1905 r. w Lublinie. W młodości pracował w młynie. Po I wojnie światowej służył w wojsku w 50. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych im. Francesco Nullo (w składzie 27. Dywizji Piechoty) w Kowlu w kompanii ciężkich karabinów maszynowych, odbył szkolenia podoficerskie i pozostał w wojsku po służbie zasadniczej jako podoficer zawodowy. Po kampanii wrześniowej udało mu się uniknąć niewoli.

Matka Maria, z domu Figurska, urodziła się 8.11.1915 r. w Bielowie, później jej rodzice przenieśli się do Kowla. Kształciła się na pielęgniarkę, w dniu 1.09.1939 r. miała zdawać końcowy egzamin kwalifikacyjny, który się oczywiście nie odbył i potem nie wróciła do tego zamiaru.

W zimie 1940/41 uciekli z Kowla do rodziny Figurskich zamieszkałych w okolicy Pionek.

Siostra Mirosława Krystyna (ur. w 1944 r.). Żona Fryderyka (ur. 24.05.1944), dzieci: Jan (ur. 9.08.1974) i Ewa (ur. 25.04.1976).

Do 1946 r. mieszkał w Pionkach, następnie rodzice przeprowadzili się do niedalekich Kozienic, gdzie ojciec podjął pracę w niedawno wybudowanej „Fabryce Kalafonii i Terpentyny, W. Buszko i S-ka”. W latach 1948-55 uczęszczał do Szkoły Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym. W latach 1955-59 uczył się w Technikum Chemicznym (Wydział Mechaniczny) w Pionkach, mieszkając w przyszkolnym internacie, technikum ukończył z tytułem zawodowym technika mechanika aparatury chemicznej. W latach 1959-64 studiował na kierunku inżynieryjno-ekonomicznym prowadzonym na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej (na ostatnim roku był już asystentem stażystą). W okresach letnich w czasie nauki w Technikum i na Politechnice pracował zgodnie z aktualnym wykształceniem w w/w Fabryce kalafonii. Pod koniec studiów rozpoczął studia zaoczne na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego (brak informacji, czy je ukończył).

Po studiach podjął pracę na Wydziale Mechanicznym Technologicznym PW w Oddziale Inżynieryjno-Ekonomicznym (w Katedrze Ekonomiki, Organizacji i Planowania w Przemyśle Budowy Maszyn), przekształconym w latach 70. kolejno w Instytut Organizacji Zarządzania oraz Instytut Organizacji Systemów Produkcyjnych. Naukowo rozwijał się pod kierunkiem profesorów Seweryna Chajtmana oraz Stanisława Lisa, zajmując się początkowo organizacją produkcji, ale już w końcu lat 60. jego specjalizacją stały się systemy informatyczne zarządzania, zastosowania informatyki, w tym modelowanie symulacyjne i języki programowania. Był autorem podręczników i skryptów z tego zakresu.

W 1975 obronił rozprawę doktorską nt. „Optymalizacja rezerw procesu produkcyjnego jako kompensatorów zakłóceń rytmiczności” (promotor prof. Stanisław Lis (https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Lis_(in%C5%BCynier))).

W latach 1990-93 był zastępcą dyrektora ds. dydaktyki Instytutu Organizacji Systemów Produkcyjnych. Pracował do 2006 r.

Na emeryturze zajął się utrwalaniem swych wspomnień z lat szkolnych i studenckich oraz opracowaniami biograficznymi szeregu postaci ważnych dla polskiej historii i kultury (np. profesora Władysława Gwiazdowskiego z PW, wychowanków Liceum Krzemienieckiego, pisarki emigracyjnej Marii Danilewicz-Zielińskiej). Działał w Towarzystwie Przyjaciół Warszawy, zwłaszcza w Kole Krzemieńczan.

Jest pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Kozienicach (ul. Cmentarna 10). Niestety, na kozienickim cmentarzu nie ma oznaczeń lokalizacji grobów. W tej sytuacji, najlepszą wskazówką dotyczącą lokalizacji może być punkt na mapie Google (https://maps.app.goo.gl/iqV2WrWPLpKeRv2A7) oraz opis: po wejściu przez bramę główną należy iść główną aleją do pierwszego skrzyżowania, następnie skręcić w prawo i iść cały czas prosto. Grób położony jest po prawej stronie, zaraz za skrzyżowaniem z mniejszą alejką, pod charakterystycznymi, wysokimi tujami.

Opublikował m.in.:

Informacje o innych publikacjach są dostępne w katalogu cyfrowym Biblioteki Narodowej.

Napisano o nim w In Memoriam (o W. Nosowskim) w „Dialog dwóch kultur” nr 1/2021, s. 265 https://muzeumpilsudski.pl/wp-content/uploads/2022/12/Dialog-Dwoch-Kultur-2021-1-XVI.pdf